خشایارشا در سال 480 قبل از میلاد، چهار سال بعد از مرگ پدرش داریوش، به یونان حمله کرد.
ناوگان دریائی ایرانیان در امتداد ساحل تا شبه جزیره Athos در شمال یونان به حرکت خود ادامه داد. اما کشتی ها جنگی خشایارشا در سواحل شمالی این جزیره توقف نمودند. 12 سال قبل از این حمله کشتی های ژنرال ایرانی ماردونیوس در هنگام گذشتن از انتهای نهائی این شبه جزیره بر اثر تلاطم شدید که در این قسمت از دریا مدیترانه وجود دارد غرق شده بودند.

برای جلوگیری از تکرار این حادثه به دستور خشایارشا مهندسین سوریه ای در قسمت شمالی این شبه جزیره کانالی حفر نمودند. و بدین تر تیب ناوگان بعد از عبور از این کانال و رسیدن به قسمت غربی سواحل شبه جزیره Athos به مسیر خود برای رسیدن به آتن ادامه داد. ساختن این کانال بطول دو کیلو متر که چهار متر عمق وسی متر عرض داشت سه سال بطول انجامید. تاریخ نویس یونانی هرودت برای اولین بار به این کانال اشاره نمود. اما تا به امروز باستان شناسان وجود این کانال را مورد سوال قرار داده بودند . اما صحت نظریه هرودت را محققان انگلیسی و یونانی در نشریه  journal of Applied Geophysic (سال 2002)
تائید کردند. بعد از ده سال جستجو سر انجام وجود این کانال در عمق 15 متری به اثبات رسید. محققان نخست با به استفاده گرفتن از متدهای فیزیک زمین شناسی و بعد با حفاری موفق گردیدند بطور دقیق مکان این کانال راتعیین کنند. اما از قرار معلوم این کانال فقط یکبار مورد استفاده قرار گرفت و بعد از گذشتن کشتی های ایرانی بدست فراموشی سپرده شد. ناوگان خشایارشا بعد از رسیدن به آتن و تخریب این شهر سرانجام در سواحل جزیره Salamis نابود گردید.